-
1 wlec
(-okę, -eczesz); pt; -ókł, -okła, -ekli; vtto drag, to haul- wlec się* * *ipf.1. (= ciągnąć) drag; haul; (= wlec po ziemi) draggle; ledwie wlókł nogi za sobą he could hardly drag one foot after the other.2. (= prowadzić kogoś przemocą l. niepotrzebnie) drag along.ipf.1. (= poruszać się bardzo wolno) drag along; wlec się jak za pogrzebem move at snail's pace; wlec się w ogonie lag behind; wlekliśmy się przez miasto we trailed through the city.2. (= długo trwać) drag; czas się wlókł time dragged on.3. (= być ciągniętym) drag.4. (= przesuwać się wolno) ( o pojeździe) crawl; ( o dymie) hang; po niebie wlokły się chmury deszczowe rain clouds were trailing over the sky.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wlec
-
2 wl|ec
impf (wlokę a. wlekę, wleczesz, wlókł a. wlekł, wlokła a. wlekła, wlekli) Ⅰ vt 1. (przemieścić) to drag- dwaj żołnierze wlekli rannego two soldiers were dragging a wounded comrade- wlekli ciężką komodę po podłodze they dragged the heavy chest of drawers across the floor2. (zmuszać do pójścia) to drag- wlokła za sobą opierającego się psa she dragged the reluctant dog behind her3. pot. (brać coś niepotrzebnego) to cart pot.; to drag- wszędzie wlokła ze sobą dzieci she would cart her children around with her everywhereⅡ wlec się 1. (ciągnąć się) to trail, to drag- tren sukni wlókł się po ziemi the train of the dress trailed along the ground2. (posuwać się opieszale) to trudge, to crawl- z trudem wlókł się po piaszczystej drodze he trudged along the sandy path- pociąg wlókł się pod górę the train crawled uphill3. (dłużyć się) to drag on- dzień wlókł się bez końca the day dragged on endlessly4. (rozpościerać się) to drift, to float- dymy wloką się nad miastem smoke is drifting over the city- po niebie wlokły się czarne chmury black clouds floated in the sky■ (ledwie) wlec nogi za sobą to drag oneself (along)- wlec się noga za nogą a. jak za pogrzebem to plod (along)- wlec się w ogonie pot. to lag behindThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wl|ec
См. также в других словарях:
wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi … Słownik języka polskiego
